ج- بنا بر احتياط[1] واجب بايد تابيده هم نشده باشد.

[1112] س- حيوانى را كه براى هدى ذبح مى‌كنند، اگر قطع اوداج اربعه بكنند و آن را رها نمايند و حيوان به خودى خود پشت به قبله شود و يا بعد از قطع اوداج اربعه، قبل از جان دادن، حيوان را روى بقيه اجساد حيوانات ذبح شده پرت نمايند و حيوان در اثر اين كار، از قبله منحرف شود و در آن حال جان دهد، حكمش چيست؟

ج- رو به قبله بودن در حال قطع اوداج اربعه كافى است.

[1113] س- اگر كسى پس از ذبح قربانى و انجام باقى مناسك و يا قبل از آن متوجه شد كه سن هَدْى كمتر از حد نصاب است وظيفه چيست؟

ج- اعاده لازم است.

[1114] س- اگر روحانى كاروان مى‌داند كه احرامى او در روز عيد در مسلخ به خون آلوده مى‌شود و به جهت اينكه روحانى است و بايد بر اعمال حجّاج نظارت داشته باشد مدت چند ساعت لباس احرامى او خون‌آلود است، آيا با علم به نجس شدن و طولانى بودن آن تكليف اوچيست؟

ج- اگر معذور از تبديل يا تطهير است اشكال ندارد.

[1115] س- روحانى كاروانى نايب است و مى‌داند كه براى نظارت بر اعمال حج حجّاج در قربانگاه لباس او به خون آلوده مى‌شود و به جهت‌

[1]- اين احتياط استحبابى است همانگونه كه گذشت.