اگر بزرگ باشد يك گاو كفاره بدهد و اگر كوچك باشد يك گوسفند.[1]

[475] م- اگر بعض درخت را قطع كند اقوى آن است كه قيمت آن را كفاره بدهد.

[476] م- در قطع گياه‌ها كفاره نيست بجز استغفار.

[477] م- جايز است كه شتر خود را بگذراد كه علف بخورد ولى خودش براى او قطع نكند.

[478] م- آنچه ذكر شد از قطع درخت و گياه حرم مختص به محرم نيست بلكه براى همه كس ثابت است.

[479] م- اگر بنحو متعارف راه برود و گياهى از راه رفتن او قطع شود اشكالى ندارد.

[480] م- بيست و چهارم- سلاح در برداشتن‌ بنابر احوط[2] مثل شمشير و نيزه و تفنگ و هرچه از آلات جنگ باشد مگر براى ضرورت و مكروه است سلاح را همراه بردارد[3] در صورتى كه به تن او نباشد اگر ظاهر باشد و احوط ترك آن است.

[1]- كفاره كندن درخت از بيخ، قيمت همان درخت است و كفاره قطع مقدارى از آن قيمت همان مقدار است و كندن علف يا قطع آن كفاره ندارد.

[2]- اگر دربرداشتن به نحو پوشيدن باشد و احتياطاً در صورت علم و عمد و نبودن ضرورت و يا خوف از دشمن و غيره يك گوسفند كفاره لازم است.

[3]- اين حكم نسبت به محرم نيست بلكه نسبت به دخول در حرم است.