357- هرگاه بدن ميت به علّتى مانند جراحت و سوختگى طورى باشد كه بترسند هنگام غسل گوشت بدنش متلاشى شود، بايد او را بدل از سه غسل سه تيمم بدهند.

ب- احكام حنوط:

358- بعد از غسل يا تيمّم واجب است ميّت را حنوط كنند، يعنى به پيشانى و كف دستها و سر زانوها و سر انگشت بزرگ پاهاى او كافور بمالند، البته به گونه‌اى كه چيزى از كافور بر مواضع بماند.

359- بايد كافور پاك و مباح و ساييده شده و تازه باشد؛ و اگر به واسطه كهنه بودن عطر آن از بين رفته باشد كافى نيست.

360- مستحب است قدرى تربت حضرت سيّد الشهداء عليه السلام را با كافور مخلوط كنند؛ ولى نبايد تربت به قدرى زياد باشد كه وقتى با كافور مخلوط شود به آن كافور نگويند، و نيز نبايد كافور مخلوط با تربت را به جاهايى كه بى احترامى مى‌شود برسانند.

ج- احكام مربوط به تكفين:

361- ميّت مسلمان را بايد با سه پارچه كه آنها را لنگ و پيراهن و سرتاسرى مى‌گويند كفن نمايند، و واجب است اول لنگ و بعد پيراهن و سپس سرتاسرى را به او بپوشانند.

362- كندن لباس شهادت از تن شهيد و پوشاندن كفن بر او جائز نيست؛ اما بايد هر چيزى را كه لباس محسوب نمى‌شود، و ورثه هم به ماندن آن اجازه نمى‌دهند، از تن او خارج نمايند.

363- مقدار واجب لنگ و پيراهن قدرى است كه لنگ از ناف تا زانو و پيراهن از سر شانه تا نصف ساق را بپوشاند، و سرتاسرى نيز از نظر طول بايد به قدرى بلند باشد كه بستن دو سر آن ممكن باشد، و از نظر پهنا هم بايد به اندازه‌اى باشد كه يك طرفش روى طرف ديگر قرار گيرد؛ ولى مستحب است لنگ و پيراهن به اندازه‌اى باشند كه هر كدام از آنها روى پاها را نيز بپوشاند.

364- اگر براى كفن ميّت سه پارچه مقدور نباشد، به مقدارى كه مقدور است اكتفاء مى‌شود؛ و اگر يك پارچه مقدور باشد، بايد آن را پيراهن قرار دهند؛ و اگر ممكن نشود مگر به قدر ستر عورت، به همان اكتفاء مى‌شود؛ و اگر تنها به قدر پوشاندن يكى از عورتين است، بايد قُبُل را بپوشانند.