طرفين اين معامله نبايد به توسط يكى از عناوين پانزده‌گانه‌اى حَجر مذكور در صفحه 232 باشند.

سوم- احكام مربوط به صلح:

1434- عقد صلح بايد بطور منجّز انجام گيرد؛ و چنانچه با وجود شروط مذكوره واقع گردد لازم مى‌شود، پس اگر دو نفر با وجود آن شرائط با هم صلح كنند هيچكدام نمى‌تواند آن را بهم بزنند؛ مگر به وسيله إقاله و يا با قرار خيار فسخ براى هر دو يا يكى از طرفين، حتى در موردى هم كه عقد صلح، فائده عقد جائزى چون هبه- بخشش- را دارد، باز هم لازم است. 1435- اگر زنى مهريه خود را با شوهرش صلح كند تا او در مقابل آن همسر ديگرى اختيار نكند و شوهر هم قبول نمايد، احتياط واجب آن است كه زن مهريه را نگيرد و شوهر هم با زن ديگرى ازدواج نكند؛ مگر با رضايت يكديگر صلح انجام گرفته را بهم بزنند.

1436- رباء در صلح جريان دارد، پس اگر بخواهند دو چيزى را كه از يك جنس است و وزن آنها معلوم مى‌باشد با يكديگر صلح كنند، احتياط واجب آن است كه وزن يكى بيش از ديگرى نباشد؛ ولى اگر وزن آنها معلوم نباشد، اگرچه احتمال دهند كه وزن يكى بيش از ديگرى است و صلح نمايند صحيح است.

1437- اگر شاخه‌هاى درختى از ملك صاحبش بگذرد و به فضاى ملك همسايه برسد و صاحب درخت چنين حقى نداشته باشد، همسايه مى‌تواند از او بخواهد كه شاخه‌هاى درخت را به طرف ملك خودش برگرداند و يا تا حدّ ملك خود قطع كند؛ و اگر صاحب درخت قبول ننمايد، خود همسايه مى‌تواند چنين كند؛ البته با امكان برگرداندن شاخه‌ها، قطع آنها جائز نيست.

تذكر- موضوعات و فقرات بخش «صلح» بطور كامل در جلد ششم فقرات فقهيّه، از صفحه 119 تا صفحه 138 بيان شده‌اند.