مُساقات‌

دو موضوع از موضوعات رئيسه اين بخش، از فقرات فقهيه جلد 5 ذكر مى‌شوند، كه عبارتند از: 1- تعريف مساقات، 2- احكام مساقات.

اول- تعريف مساقات:

مساقات قراردادى بين مالك تصرّف باغ، و باغبان است، كه باغبان در مدّت معيّنى به آبيارى و پرورش درختان بپردازد و در عوض سهم مشاع معيّنى مثلًا نصف يا يك سوم و يا ...، از ميوه و حاصل باغ را مالك شود.

احكام مساقات:

1401- شروط مربوط به طرفين عقد همان است كه در بخش مشتركات بيان شد.

1402- بنابر اقوى مساقات درختان بدون ميوه مانند درخت حناء و درخت چنار و بعضى از اقسام توت كه صرفاً به خاطر استفاده از برگ يا چوب آنها كاشته مى‌شوند جائز است؛ اما بنابر احتياط مساقات بوته‌هايى كه ريشه آنها در زمين ثابت نيست مانند بوته هندوانه، خربزه، بادمجان، پنبه و نى شكر جائز نيست، هرچند مكرّر ثمر دهند. 1403- بايد درختان مورد مساقات در زمين ريشه دوانيده و محكم شده باشند، پس مساقات نهالهايى كه تازه كاشته شده يا اصلًا كاشته نشده‌اند باطل است مگر اينكه به اميد ميوه كاشته شده‌