دسته تقسيم مى‌شوند:

اول: أنعام ثلاثه، شامل: 1- شتر، 2- گاو، 3- گوسفند.

دوم: نَقدَين، شامل: 1- طلا، 2- نقره.

سوم: غلّات اربعه، شامل: 1- گندم، 2- جو، 3- خرما، 4- كشمش.

909- تعلق زكات واجب به اموال زكوى مشروط به فراهم آمدن تمام شرائط مربوط به وجوب زكات اموال زكوى است، كه اين شرائط خود به دو دسته شرائط مشتركه و مختصه تقسيم مى‌شوند:

دسته اول- شرائط مشتركه مربوط به وجوب زكات اموال زكوى:

910- اين شرائط عبارتند از: 1- بلوغ، 2- عقل، 3- آزادى، 4- مالك بودن نسبت به مال زكوى، 5- قدرت داشتن مالك بر تصرّف در مال خود، 6- رسيدن اموال زكوى به حدّ نصاب؛ كه فراهم بودن اين شش شرط در وجوب زكات اموال نه‌گانه زكوى متفاوت است، و توضيح هر يك، در بخش شرائط مختصه بيان مى‌شود.

911- زكات وقتى واجب مى‌شود كه مالك مال زكوى، قدرت تصرّف در مال خود را داشته باشد؛ و اگر نتواند در مال خود تصرف كند- مثلًا مالك محجور يا غائب باشد و يا مال در دسترس او يا وكيلش نباشد، يا دزد مال زكوى را برده باشد، يا مالك طلا و نقره آنها را در جايى دفن كرده و آنجا را فراموش كرده باشد، يا مالك، مال زكوى را گرو گذاشته يا وقف نموده باشد، يا نذر كرده باشد كه آن را صدقه بدهد- در هيچ يك از اين موارد زكات به مال او تعلق نمى‌گيرد.

912- كسى كه نذر كرده مقدار معيّنى از مال زكوى را صدقه بدهد، اگر در هنگام نذر، معيّن كرده كه پيش از گذشت سال به نذر خود وفاء كند و صدقه را بدهد، چنانچه بعد از پرداخت صدقه، از آن مال به مقدار نصاب باقى نماند، زكات بر او واجب نيست، و در صورتى كه وفاء به نذر نكرده و بخواهد به آن وفاء كند، بلكه اگر به آن نذر عمل نكند و از زمان تخلف نذر تا يكسال آن مال نزد او بماند و نيز اگر در هنگام نذر معيّن كرده باشد كه بعد از گذشتن سال، مال زكوى را صدقه بدهد، در همه اين موارد زكات آن مال بر او واجب نمى‌باشد.

دسته دوم- شرائط مختصه مربوط به وجوب زكات:

اين شرائط به سه گروه تقسيم مى‌شوند: