مثل بَنگ و حشيش در اصل روان نباشد پاك است، ولى خوردن آن حرام مى‌باشد.

77- الكلهايى كه در امور پزشكى و براى ضد عفونى كردن و در مواردى براى رنگ آميزى به كار مى‌روند، اگر انسان نداند كه از چيز مست كننده روان درست شده يانه پاك مى‌باشند؛ و اگر بداند كه از چيز مست كننده روان، درست شده نجس مى‌باشند.

78- آب خرما و مويز و كشمش به هر و سيله جوش بيايد پاك است، و خوردن آنها حلال مى‌باشد.

دهم- فقّاع:

79- فقّاع- يعنى آب جوى كه وَر آمده و به حال نشيش درآمده باشد، يا بر اثر حرارت به غَلَيان افتاده باشد[1]- نجس است، و خوردن آن حرام مى‌باشد؛ ولى آب جُوى كه يكى از اين دو حالت را پيدا نكرده باشد و عرفاً به آن ماء الشعير گفته مى‌شود پاك است، و خوردن آن نيز جائز مى‌باشد.

احكام عرق جنب از حرام و عرق حيوان نجاستخوار:

80- عرق جنب از حرام پاك است، چه در حال خروج مَنى بيرون آيد يا بعد از آن، از مرد باشد يا زن، به سبب جماع باشد يا غير آن؛ ولى بنابر احتياط واجب با بدن يا لباسى كه به آن آلوده شده است نبايد نماز خواند.

81- عرق شتر و هر حيوان حلال گوشتى كه به خوردن نجاست عادت كرده است پاك مى‌باشد؛ ولى بنابر احتياط واجب نماز خواندن با آن جائز نيست.

راه اثبات تنجّس اشياء:

82- نجس شدن اشياء پاك به يكى از سه طريق زير ثابت مى‌شود: 1- خود انسان يقين يا اطمينان كند كه چيزى نجس شده است، 2- دو مرد عادل بگويند چيزى نجس شده است، و نيز اگر يك نفر عادل بلكه موثق خبر دهد كه چيزى نجس شده است، بايد از آن اجتناب شود، 3- كسى كه چيزى در دست او است و متهم به دروغگويى و بى موالاتى نيست، بگويد آن چيز نجس‌

[1] - غَلَيان حالتى از جوشيدن است كه اجزاء مائع بر اثر حرارت بالا و پايين مى‌روند؛ ولى نشيش جوششى است كه به حدّ غليان‌نرسيده باشد، و صداى خاصى شبيه به جِز جِز از آن متصاعد است.