كمى به غروب مانده باشد.

810- كسى كه قبل از اذان صبح روز ماه رمضان جنب شده است، و نيز حائض يا نفسائى كه قبل از اذان صبح روز ماه رمضان از خون پاك شده است، در صورتى روزه آنها صحيح است كه قبل از اذان صبح بر حسب وظيفه خود غسل جنابت يا غسل حيض يا نفاس را انجام دهند؛ ويا اگر وظيفه‌اش تيمم است، تيمم كند.

811- زنى كه مى‌خواهد روزه بگيرد، روزه‌اش در صورتى صحيح است كه در طول روز- يعنى از اذان صبح تا مغرب- از خون حيض و نفاس پاك باشد، و اگر در بين روز به اندازه سر سوزنى خون حيض يا نفاس ببيند، روزه‌اش باطل مى‌شود، اگرچه مقدار كمى به غروب مانده باشد.

812- اگر مسافر در جايى قصد ده روز كند، بايد مانند شخص حاضر روزه‌هاى واجب خود را در آنجا بگيرد؛ و اگر در حالى كه روزه است پيش از ظهر شرعى از قصد خود برگردد، دوباره حكم مسافر بر او جارى مى‌شود، و روزه آن روزش باطل مى‌گردد، و در روزهاى بعد نيز نبايد روزه بگيرد؛ اگرچه نماز پس از تثبيت قصد اقامت ده روز بايد تمام خوانده شود، هرچند مسافر از قصد اقامت ده روز برگردد.

واجبات راجع به روزه ماه مبارك رمضان:

813- واجبات راجع به روزه ماه مبارك رمضان عبارتند از: 1- نيّت، 2- طهارت از حدثهاى جنابت و حيض و نفاس در هنگام طلوع فجر صادق (اذان صبح)، 3- اجتناب از مُفطرات.

اول- نيّت:

814- لازم نيست انسان نيّت روزه را از قلب خود بگذارند يا آن را بر زبان جارى كند؛ هرچند مستحب است بر زبان جارى كند، مثلًا بگويد: «فردا را روزه مى‌گيرم و ملتزم به واجبات روزه و اجتناب از مفطرات آن مى‌باشم قربةً إلى اللّه تعالى».

815- وقت نيّت روزه ماه رمضان از اول شب تا طلوع فجر صادق- وقت اذان صبح- است؛ و نبايد آن را از طلوع فجر تأخير بيندازند.

816- جائز است انسان در هر وقت از شب براى روزه فردا نيّت كند، و نيز جائز است در شب اول ماه رمضان، روزه يك ماه را نيّت كند؛ هرچند بهتر است هر دو كار را انجام دهد.