791- اگر نمازگزار يك سجده و تشهد را فراموش كند، بهتر است هر كدام را اول فراموش كرده آن را قضاء نمايد. 792- اگر نمازگزار بعد از سلام نماز قبل از قضاء سجده يا تشهد، كارى كه نماز را باطل مى‌كند انجام دهد بنابر احتياط واجب بايد بعد از قضاء سجده و تشهد، دوباره نماز را بخواند.

793- اگر نمازگزار شك دارد كه بعد از نماز قضاء سجده يا تشهد فراموش شده را بجا آورده است يا نه، چنانچه وقت نماز نگذشته، بايد سجده يا تشهد فراموش شده را قضاء نمايد؛ و اگر وقت نماز گذشته باشد، مستحب است قضاء آن را بجا آورد.

794- كسى كه بايد سجده يا تشهد را قضاء نمايد، اگر براى كار ديگرى هم سجده سهو بر او واجب شود، بايد بعد از نماز ابتداء سجده يا تشهد فراموش شده را قضاء نمايد و سپس سجده سهو 795- اگر نمازگزار بين سلام نماز و قضاء سجده يا تشهد كارى كند كه براى آن سجده سهو واجب مى‌شود- مثلًا سهواً حرف بزند- بايد سجده يا تشهد را قضاء نمايد؛ وخوب است غير از سجده سهوى كه براى قضاء سجده يا تشهد لازم است دو سجده ديگر نيز بجا آورد.

هجدهم- علم اجمالى:

علم اجمالى آن است كه شخص اجمالًا- نه تفصيلًا- بداند كه يكى از دو چيز يا يكى از چند چيزى كه مورد ابتلاء او هستند واجب يا حرام مى‌باشد، مثلًا بداند كه استعمال يكى از دو ظرفى كه مورد ابتلاء او هستند حرام مى‌باشد يا اعاده يكى از دو نمازى كه خوانده است واجب مى‌باشد؛ ولى تفصيلًا نداند كه كدام يك از آنها است؛ علم اجمالى در هر مسأله‌اى تشكيل شود، بر مكلف واجب است كه در تمام محتملات آن علم اجمالى احتياط كند.

بعضى از مسائل مربوط به علم اجمالى در ضمن مسائل بخشهاى گذشته بيان شده‌اند، و تعدادى از مسائل آن كه مربوط به نماز مى‌باشند از صفحه 641 تا صفحه 656 جلد اول فقرات فقهيّه ذكر شده‌اند.

تذكر- موضوعات و فقرات بخش «صلاة» بطور كامل در جلد اوّل فقرات فقهيّه، از صفحه 307 تا صفحه 656 بيان گرديده‌اند.