انگشتان پاى او بيش از چهار انگشت بسته بلندتر نباشد، 5- بجا آوردن مسمّاى سجده.

696- در سجده تلاوت لازم نيست سجده كننده با وضوء يا غسل يا تيمّم و رو به قبله باشد، و نيز لازم نيست عورت خود را بپوشاند، يا بدن و محل قرار گرفتن پيشانى او پاك باشد.

697- اگر حائض و جنب آيه سجده را بشنوند يا بخوانند، هرچند خواندن آن آيات بر آنها حرام است ولى واجب است سجده نمايند.

698- چنانچه در سجده واجب قرآن سجده كننده پيشانى را به قصد سجده بر زمين بگذارد، اگرچه ذكر نگويد كافى است؛ ولى گفتن ذكر مستحب مى‌باشد.

نوع سوم- سجده شكر:

699- هرگاه خداوند منّان به شخص نعمت جديدى مرحمت فرمايد ويا گرفتارى و بلائى از او دفع نمايد يا شخص نعمتهاى خدا را متذكر شود و مشكلات و گرفتاريهايى را كه در گذشته از او رفع شده به ياد آورد، ويابراى انجام واجبات و نوافل و ديگر كارهاى خير توفيق پيدا كند بجا آوردن سجده شكر مستحب مؤكد مى‌شود.

نوع چهارم- سجده تذلُّل و تعظيم:

700- سجده كردن براى خداوند (عزّ و جل) به قصد تعظيم و اظهار ذلّت در برابر او مستحب است، بلكه سجده از بزرگترين طاعات است، و خداوند (جلّ شأنه) عبادت نشده است به عملى كه همانند سجده باشد، و هيچ عملى بر ابليس لئيم دشوارتر از آن نيست كه اولاد حضرت آدم عليه السلام را در حال سجده ببيند، زيرا او مأمور به سجده شد ولى عصيان ورزيد و از بارگاه قدس الهى مطرود گرديد، ولى اولاد آدم مأمور به سجده شدند و اطاعت نموده، نجات يافتند. نزديك‌ترين حالات بنده به خداوند عالم هنگامى است كه در حالت سجده باشد.

نوع پنجم- سجده سهو:

701- احكام سجده سهو در محل مناسب خود بيان مى‌شود.

هشتم- تشهّد:

702- تشهد يعنى شهادت دادن، و منظور از تشهّد در نماز، شهادت دادن به وحدانيّت خدا و رسالت حضرت محمّد صلى الله عليه و آله مى‌باشد.