«قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» بگويد:

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» و به ركوع رود، سپس بايستد و بگويد:

«قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» و دوباره به ركوع رود، و بعد از ركوع بايستد و بگويد:

«اللَّهُ الصَّمَدُ» و باز به ركوع رود، و پس از آن بايستد و بگويد:

«لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ» و به ركوع برود، و باز هم سر بردارد و بگويد:

«وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ» و بعد از آن به ركوع پنجم برود، و بعد از سر برداشتن از ركوع دو سجده بجا آورد، و سپس برخيزد و ركعت دوم را مثل ركعت اول بجا آورد، و بعد از سجده دوم از ركعت دوم تشهّد بخواند و نماز را سلام دهد.

و اقوى آن است كه در قيام بعدى سوره را از آن جايى كه در قيام قبلى قطع كرده است شروع كند، و مادامى كه سوره تمام نشده است خواندن حمد مشروع نمى‌باشد؛ و هرگاه در يكى از قيامها سوره تمام شود، بايد در قيام بعد حمد و سوره را به گونه‌اى كه در متن و پاورقى فقره بعد ذكر شده است بخواند.

314- اگر مكلف در يك ركعت از نماز آيات پنج مرتبه حمد و سوره بخواند، و در ركعت ديگر يك حمد بخواند و سوره را پنج قسمت كند مانعى ندارد.[1]

[1] - مكلف مى‌تواند نماز آيات را به چند صورت ديگر هم بخواند:

اول: آن را به عكس صورتى كه در فقره( 314) بيان شد بخواند.

دوم: در هر كدام از دو ركعت آن بيش از يك سوره بخواند، به اين معنى كه در بعضى از قيامها سوره را تمام كند، و در بعضى ديگر از قيامها سوره را تقسيم نمايد، و در اين فرض در هر ركعت بايد بيش از يك حمد بخواند، زيرا بعد از تمام شدن سوره در يكى از قيامها بايد در قيام بعدى حمد و سوره را اعاده كند.

سوم: در ركعت اول در هر قيام پيش از ركوع يك حمد و يك سوره تمام بخواند، و ركعت دوم را مثل صورت دوم بخواند.

چهارم: آن را به عكس صورت سوم بجا آورد.

پنجم: ركعت اول آن را به گونه‌اى كه در فقره( 314) بيان شد بخواند، و ركعت دوم آن را مانند صورت دوم بجا آورد.

ششم: آن را به عكس صورت پنجم بخواند؛ ولى بهتر است دستورى را كه در فقره( 312) ذكر شد اختيار نمايد.