است تا وقتى كه سرخى طرف مغرب- كه بعد از غروب آفتاب در آسمان آشكار مى‌شود- از بين برود.

74- وقت نافله عشاء همان وقت نماز واجب عشاء- يعنى از مغرب تا نصف شب- است، ولى بعد از نماز عشاء خوانده مى‌شود؛ و بهتر است بلافاصله بعد از نماز واجب عشاء انجام شود؛ و اگر به علّتى نماز واجب عشاء از وقتش تأخير بيفتد، نمازگزار مى‌تواند نافله‌اش را بعد از آن بخواند؛ و اگر بعد از نماز عشاء نمازهاى مستحبى ديگرى را كه در بعضى از ليالى بعد از نماز عشاء وارد شده است مقدّم بر نافله عشاء كند، و نافله عشاء را بعد از آنها بخواند، اشكال ندارد.

75- نافله صبح پيش از نماز صبح خوانده مى‌شود؛ و وقت فضيلت آن بعد از فجر اول است تا وقتى كه سرخى طرف مشرق آشكار شود؛ و جائز است نافله صبح را بلافاصله بعد از نافله شب و قبل از فجر اول بخوانند؛ ولى بهتر است بعد از فجر اول آن را اعاده نمايند.

76- اگر كسى هر يك از نوافل نمازهاى واجب يوميّه را در اول وقت نخوانده باشد، و بترسد كه اگر نافله را بخواند وقت فضيلت نماز واجب بگذرد، بهتر است اول نماز واجب و بعد نافله آن را بخواند.

77- وقت نافله شب از نصف شب است تا اذان صبح؛ و بهتر است نزديك اذان صبح خوانده شود.

78- مسافر و كسى كه براى او سخت است نافله شب را بعد از نصف شب بخواند، مى‌تواند آن را در اول شب بجا آورد.

79- نافله ظهر و عصر در روز جمعه بيست ركعت است؛ و بهتر است در وقت خواندن بين آنها فاصله دهند، به اين ترتيب كه شش ركعت از آن را در وقت پهن شدن آفتاب، و شش ركعت را هنگام بالا آمدن آفتاب، و شش ركعت را پيش از زوال، و دو ركعت را در وقت زوال آفتاب بجا آورند؛ و جائز است اين دو ركعت را تا بعد از زوال به تأخير بيندازند؛ هرچند افضل آن است كه بعد از نماز واجب خوانده شوند، و همچنين جائز است شش ركعت از آن را بعد از طلوع آفتاب و شش ركعت را بعد از بالا آمدن آفتاب و دو ركعت را هنگام زوال و شش ركعت را بين نماز ظهر و عصر بخوانند؛ بلكه‌