ما مى‌گوييم فرهنگ الهى از نظر رشد و كمال و آرامش وجدان و رضاى پروردگار با فرهنگ مادى كه غرايز حيوانى بر آن حكومت مى‌كند قابل مقايسه نيست.

هركس به اين فرهنگ عمل كند سعادت‌مند است، وگرنه بدبخت و ناكام.

ما با مردم غرب دشمنى نداريم ما مخالف كار بد آنان (استثمار و استعمار و استكبار) هستيم و مى‌خواهيم كه خود را اصلاح كنند تا جهان آرام باشد.

پايان فرو رفتن در فرهنگ مادى، احساس پوچى در زندگانى و تحير و سرگردانى و بن‌بست فكرى مى‌باشد.

ولى تعمق و عمل كردن به فرهنگ اسلامى تدريجا شيرينى و عظمت انسانى و وقار و آرامش روانى و معنويت عالى به انسان مى‌دهد.

اگر روزى برسد كه شرقى‌ها و غربى‌ها و همه مردم جهان بر دو اصل كلى به توافق برسند بشريت از اين گرفتارى‌هاى فعلى نفس به راحتى كشيده و به سعادت واقعى خود مى‌رسند:

اصل اول پذيرش فرهنگ الهى‌

اصل دوم سعى و تلاش در تحصيل علوم تجربى و صنعت‌