سحر مشغول درس خواندن و مطالعه كردن بوده باشد و حتى متوجه اذان مؤذن هم نشده باشد؟ هر كدام شما اگر چنين شبى را به ياد داريد دست خود را بالا كنيد!! (كسى دست خود را بلند نكرد) خوب فهميده مى‌شود كه در بين شما كسى نيست كه چنين شوقى را داشته باشد. متأسفانه چنين شوق و علاقه در بين ما و شما وجود ندارد. ما اگر بخواهيم به جايى برسيم، بايد آن‌قدر شوق و علاقه نسبت به مطالعه داشته باشيم كه وقتى در اول شب به مطالعه شروع كنيم، آن‌قدر غرق مطالعه باشيم كه يك مرتبه صداى اذان صبح را بشنويم و تكان بخوريم.

داستان آموزنده و مفيد

ظاهراً براى شما قبلًا صحبت كرده بودم كه مرحوم صاحب كفاية الاصول (كه اصلا افغانى بوده و اسم شريفش محمد كاظم مى‌باشد) چنين كارى را انجام داده بود. او از بسكه غرق مطالعه بوده صداى اذان نيز نشنيده بود. در تاريخ زندگانى او نوشته شده. كه مى‌گويد: يكمرتبه متوجه شدم كه تمام بدن من بدرد آمده، تعجب كردم! سرم را بلند كردم و كمى خود را كشيدم و خم و راست كردم كه خستگى‌ام بر طرف شود، در همين اثنا يك مرتبه متوجه شدم كه آفتاب به پنجره اتاقم تابيده است و من متوجه نشده‌ام. سر شب به مطالعه شروع نموده تا آن‌وقت كه صبح شده و آفتاب برآمده، حتى به داخل اتاق او تابيده است؛ ولى او متوجه نشده است. چنين اشخاصى هستند كه به جايى مى‌رسد! چنين كسانى هستند كه‌