يمن جنوبى آن‌وقت، براى استحكام نظام كمونيستى، در حدود ده هزار نفر را كشتند؛ البته درآن‌وقت يمن جنوبى از يمن شمالى جدا بود.

چين و شوروى هردو، در آن زمان، مردم را به‌نام مخالفين كمونيزم، بدون اين‌كه كوچك‌ترين رحمى داشته باشند بى‌حساب قصابى مى‌كردند،. آن‌ها براى جوانان دو شعار داشتند، جوانان كم تجربه‌اى كه در يك خلأ فكرى مطلق بسر مى‌بردند و از فرهنگ اسلامى چيزى نمى‌دانستند؛ مسلماً، فريب شعارهاى. آن‌ها را مى‌خوردند. از يك طرف، شعار دروغين كمونيست‌ها و از طرف ديگر جوّ خفقانى كه وجود داشت؛ به‌آسانى مردم، تحت تأثير شعار دروغين كمونيست‌ها قرار مى‌گرفتند. علاوه براين‌كه مقامات دولتى، هيچ توجهى به خواست جوانان نداشت، تازه برخلاف ميل آن‌ها، به زور حكومت مى‌كردند.

فقر اقتصادى مشكل هميشه‌گى‌

مهم‌ترين شعارى كه كمونيست‌ها در آن‌زمان براى جوانان مى‌دادند، اين بود. تغيير نظام و عدالت اجتماعى؛ يعنى، اين نظام بايد برداشته شود و يك نظام سياسى كارگرى به‌وجود آيد. نظام طبقاتى بايد نابود شود و عدالت اجتماعى بر قرار شود. جوانان كشور، فكر مى‌كردند كه اين شعارها واقعيت‌