راغب در مفردات مى گويد: اثم نام افعال و كارهاى كند كننده از ثواب و معناى ثواب حالت مقصوده است.

در اين آيه دو قانون زندگانى اجتماعى مذكور است:

1. قانون زندگانى مثبت: همكارى نمودن بر نيكويى و تقوى.

2. قانون زندگانى منفى: اجتناب و دورى از همكارى در اثم و عدوان. هر دو قانون از قوانين مهم در زندگانى اجتماعى است كه عمل به اين دو قانون مصالح زيادى را براى جامعه انسانى ببار مى آورد و مفاسد متنوع را از حريم اجتماع برطرف مى گرداند.

3. عمل به اين دو قانون گاهى الزامى و گاهى سفارشى ترجيحى مى باشد. روش عقلايى اين دو قانون را در زندگانى انسانها متين و كامل مى داند.

قانون سى و نهم زندگانى: انفاق و كمك مالى‌

توانايى فكرى و بدنى افراد يكسان نيست كه اختلاف آن ها حسى مى باشد، از طرف ديگر وقوع حوادث دردناك طبيعى و اجتماعى هميشه قابل جلوگيرى نمى باشد، لذا كمك به مستمندان و عاجزان و از پاافتاده ها يك قانون لازم و گاهى نيكو و انسانى است. دين اسلام (كه اصل آن قرآن و سنت است) اين قانون را در مواردى لازم و در حالاتى راجح قرار داده است و انسان ها را به اقسام گوناگون تشويق فرموده است براى‌