ه) زندگانى در ميدان حساب و بهشت و يا زندگانى در ميدان حساب و دوزخ.

مراد ما از زندگانى در اين كتاب قسم سوم و زندگانى حاضر در روى زمين به هر دو گونه آن است (طيبه و پست تر).

اگر قوانين قرآن در زندگى مراعات شود زندگانى عليا و طيبه (خيرالبريه) است و اگر تطبيق نشود زندگانى پست و حيوانى (شر البريه) است. و زندگانى قسم چهارم و دو شاخه قسم پنجم تابع همين دو گونه زندگانى دنيا و عليا مى باشد.[1]

و چنانچه خوانندگان قانع شدند كه قوانين قرآن براى زندگانى- كه ما قسمتى از آنها را استخراج كرديم.[2] براى انسان مفيد است ثابت مى شود كه قرآن كلام خداوند است و هيچ ربطى به كلام و فكر شخصى حضرت پيامبر اسلام كه نه سواد داشت و نه درس خوانده بود، ندارد و اين معجزه قرآن تاكنون بطور تفصيل مورد توجه واقع نشده است.

اينك اين شما و عقل و فطرت شما و اين قوانين زندگانى قرآن مجيد كه به اندازه همت و فرصت كم از قرآن مجيد استنباط و در مدت كمتر از يك ماه (ثور/ ارديبهشت 92) در اين كتاب تدوين نموده ام.

[1] 1- معناى كلمه دنيا در آيات مكرر قرآن بر خلاف پندار مردم عوام مسلمان و اهل علم مبتدى و متوسط دينى كره زمين و مواد موجود در آن نيست بلكه در تمام آيات، دنيا معناى وصفى( نزديكتر، پست تر) دارد و صفت است و صفت هميشه موصوف مى خواهد و موصوف آن كلمه حياة است كه گاهى مذكور و گاهى مقدر و مفروض است.

[2] - و اگر هيئتى از دانشمندان مدتى را صرف تتبع در قرآن نمايند شايد جزء دوم اين كتاب حاضر بوجود آيد.