حرف ما را هم قبول نكنند و ما هم نمى‌تواينم آنها را منع كنيم. چون تظاهرات مسالت آميز، حق مردم است ولى ما مى‌خواهيم با منطق و با عقلانيت و ديالوگ معقول، حرف‌هاى خود را بزنيم.

خبرنگار صداى افغان‌

چند روز قبل تعدادى بنام اساتيد دانشگاه و يا روشنفكر و بنام حقوق بشر، قانون احوال شخصيه شيعه را ناقض حقوق بشر دانستند. به نظر شما انگيزه آنها كه اين مسايل را در مطبوعات مطرح كردند چيست؟

جواب:

من فكر مى‌كنم كه همين مقدارى كه امروز من بيان كردم براى انسانهايى كه عاقل‌اند و منطق را مى‌فهمند، كافى باشد. اينهايى كه بنام روشنفكرى و دفاع از حقوق زنان، عليه احوال شخصيه مخالفت كردند و اطلاعيه دادند، مطالعه درستى از قانون احوال شخصيه ندارند و بجاى تفكر وتعقل، غرور آنان را فراگرفته است.

از طرف ديگر مترجمين بيسواد مطالب را بطور غلط ترجمه نموده و براى خارجى‌ها فرستاده‌اند و آنها هم بدون تحقيق وبررسى، شروع به اعتراض نموده‌اند. متاسفانه در دنياى سياست، تحقيق وجود ندارد. اينها كه اهل فرهنگ نبودند، اگر اهل فرهنگ مى‌بودند مسايل را تحقيق مى‌كردند و بعد تصميم مى‌گرفتند. بنابراين مخالفين قانون احوال شخصيه شيعه در داخل نيز با تقليد كوركورانه ازخارجى‌ها به مخالفت‌