2) وصى با تحديد صلاحيت از طرف موصى، به منظور انجام امور ذيل تعيين مى‌گردد:

1- سرپرستى اطفال.

2- اداره ثلث دارايى در صورتى كه به غرض انجام مصارف خاصى اختصاص داده باشد.

3- اداره و تصفيه تركه.

4- ساير امورى كه به او سپرده مى‌شود، مثل تصدى چاپ تأليف موصى، جمع‌آورى عوايد اموال و فروش حاصلات.

شرايط وصى‌

يكصد و هشتاد و هفتم:

1) وصى داراى شرايط ذيل مى‌باشد:

1- بالغ باشد. اگر وصى، يك صغير و يك بالغ هم باشد، صغير تا بالغ نشده، حق تصرف را ندارد.

2- عاقل باشد.

3- مسلمان باشد.

4- امين باشد.

5- اهليت تصرف در اموال و حقوقى مالى را داشته باشد.

2) هر گاه در تعيين وصى موجوديت وصف خاصى، شرط شده باشد، زوال شرط موجب عزل او مى‌گردد.

3) هرگاه متوفى، وصى را تعيين نكرده باشد، محكمه با درخواست ورثه يا اشخاص ذينفع، شخص امينى را با مشوره علماى شيعه محل به حيث وصى تعيين مى‌كند كه مكلف به انجام امور ذيل مى‌باشد:

1- تحرير تركه و تصفيه آن كه شامل وصول مطالبات وصيت كننده و اداى ديون و اخراج مورد وصيت است.

2- اقامه دعوى عليه مديونين، در صورت عدم پرداخت.

3- پرداخت مصارف لازم غرض تجهيز موصى.

4- اتخاذ تدابير لازم به منظور حفظ و جلوگيرى از اتلاف و ضايع شدن تركه.

4) هرگاه مال حين اجراى وصيت تلف شود، بر امين ضمان لازم نمى‌گردد، مگر اين كه با شرط موصى مخالفت نموده و يا در اجراى آن تفريط و كوتاهى نموده باشد.

5) وصى مى‌تواند قبل از فوت موصى وصايت را رد و از آن به موصى ابلاغ كند، در غير آن وصى ملزم به اجراى وصيت مى‌باشد، مگر اين كه توانايى انجام وصيت را نداشته يا انجام وصيت موجب عسر و حرج يا ضرر او گردد.