بعد از يكماه از جدا شدن از زنش طلاق دهد. ولى اگر به وسيله تلفون و غيره وقت حيض او را بفهمد، بايد در موقع طلاق بداند كه او در حال حيض و نفاس نيست.

3) طلاق زوجه در طهرى كه جماع صورت گرفته باشد، باطل است، مگر اين كه زوجه حامل با يائسه و يا زوجه غايب باشد. اگر اطلاع او از وضعيت طهر و غير طهر زوجه همراه با مشقت باشد، طلاق او به شرط اين كه زن عادتا از طهر مواقعه خارج شده باشد، مطابق حكم فقره (2) اين ماده، صحيح است.

4) هر گاه زوجه حين طلاق مدعى طهر باشد، بعد از وقوع طلاق ادعا كند كه طاهر نبوده است، طلاق صحيح است، مگر اين كه ادعا خود را ثابت كند.

شهود

ماده يكصد و چهل و ششم:

صيغه طلاق بايد به حضور دو مرد عادل كه آن را استماع كنند، جارى شود، هر گاه بعد از اجراى صيغه طلاق، معلوم گردد كه هر دو يا يكى از شهود عادل نبوده، طلاق باطل است.

عدالت شخص عادل به مفهوم انجام واجبات شرعى و ترك محرمات به واسطه خوف از خداوند متعال (ج) مى‌باشد.

اقسام طلاق‌

ماده يكصد و چهل و هفتم:

طلاق به اعتبار آثار خود عبارت است از:

1- طلاق بائن: كه رابطه زوجيت با وقوع آن منحل مى‌شود و حق رجوع در آن نيست.

2- طلاق رجعى: كه انحلال رابطه زوجيت بر انقضاء عده متوقف بوده و زوج مى‌تواند در زمان عده به وى رجوع كند و طلاق باطل مى‌گردد.

طلاق بائن‌

ماده يكصد و چهل و هشتم:

طلاق زوجه در حالات ذيل بائن است:

1- زوجه غير مدخوله.

2- زوجه يائسه.

3- طلاق سومى كه بعد از دو رجوع واقع شده باشد.

طلاق خلع‌

ماده يكصد و چهل و نهم:

1) هرگاه زوجه از زندگى با زوج كراهت داشته باشد و زوجين بترسند كه در معرض مخالفت با احكام شرعى قرار مى‌گيرند، در اين صورت زوجه يا ولى او با پرداخت فديه به زوج، او را راضى به‌