اتفاقاً شخصى به سراغ آنان رسيد كه سه زبان را بلد بود و مراد همه را درك كرد گفت پول را بدهيد كه عنب و انگور و اوزم بخرم و رفت انگور را خريد وقتى ديدند هر سه پسنديدند اختلاف شيعه و سنى هم تقريباً چنين مى‌شود!

اگر معناى تسنن و سنى‌گرى متابعت سنت پيغمبر (ص) باشد كه تمام شيعه سنى است و كسى كه پيرو سنت آن حضرت نباشد كافر است!

و اگر معناى تشيع محبت ائمه عترت و پيروى آن‌ها باشد بايد تمام سنى‌ها شيعه باشد زيرا محبت على و اولاد على بر همه لازم است و جمعى از علماى اهل سنت بر وجوب آن ادعا اجماع كرده‌اند! و پيروى ائمه عترت بنص حديث متفق عليه ثقلين و سفينه و غيرهما ثابت است (پس شيعه سنى است و سنى شيعه!)

از بيانات بالا فهميده شد كه اختلافات حاضره مجوز شرعى نداشته مربوط به اسلام نيست و برادران اهل سنت كه اكثريت را حائز هستند در رفع اختلافات حاضره بايد پيشقدم باشند و مسلمانان بايد اختلاف مذهبى خويش و روزهاى تاريك گذشته و وقايع تلخ آن را فراموش كنند و به سوى زندگى جديدى كه محبت و صميميت و اتفاق و اتحاد در آن حكومت كند حركت كنند.