5. در طرف شمال شرق امپراطورى فارس ساسانى و در شمال غرب، امپراطورى روم شرقى (بيزانس) قرار داشت. عربها با قلت نفوس ولى متاثر از اسلام، سوريه و فلسطين به سرعت تسخير و در سال 642 مصر را از امپراطورى بيزانس برون آوردند و فارس و لشكريان زياد آن را در جنگهاى قادسيه و نهاوند (به طور معجزه آسا) و در سال 711 به شمال آفريقا و اقيانوس اطلس راه يافتند، در آن سرزمين به طرف شمال معطوف شده و با عبور از تنگه جبل الطارق اسپانيا را در تصرف خود در آوردند و در سال 732 (يك قرن بعد از وفات حضرت رسول اكرم (ص)) در جنگ مشهور توريان مسلمانان تا قلب فرانسه پيشروى كردند.

6. حكومتى را كه عربهاى بى علم و فرهنگ پس از آشنايى با اسلام و تعليمات پيامبر تشكيل دادند، از مرزهاى هند تا اقيانوس اطلس امتداد يافت و اين بزرگترين حكومتى بود كه جهان به خود ديده بود.

7. هرجايى كه اين لشكريان فايق مى رفتند بخش بزرگى از مردم به دين اسلام مشرف مى شدند، ولى شكست خوردگان براى اسلام آوردن مجبور نمى شدند.

8. دين جديد در طول قرن هاى بعدى به مراتب فراتر از مرزهاى اصلى تسخير شده مسلمانان انتشار يافت.[1] (يك پروفسور غربى مى گويد اگر

[1] . دوستى درتماس تلفنى از آلمان مى گفت يك نويسنده عرب كتابى نوشته و اسلام را در آلمان به امپراطورى بلاحكومت تشبيه كرده، اين كتاب جايزه اى را به خود اختصاص داد و برغم كراهت كشيشها، آن جايزه توسط صدر اعظم آلمان به مؤلف مسلمان داده شد.