فصل نهم: طلاق‌

با اينكه در روايات دينى سفارش زيادى بر ندادن طلاق شده است و حتى به عنوان مبغوض ترين حلال ها نزد خداوند معرفى شده است، معذلك طلاق جائز و نافذ است، و تجربه هم گواه است كه اصرار كليساى كاتوليك بر الغاى طلاق و ابديت ازدواج عملا اجرا شدنى نيست، خلاصه اينكه:

اولًا طلاق زن در شريعت اسلام قانونى و جائز است.

ثانياً طلاق به اراده شوهر است.

ثالثاً زن به عنوان اولى حق طلاق و مطالبه آن را ندارد، ولى در فقه راههايى وجود دارد كه زن هم مى تواند طلاق بگيرد. هرچند شوهرش راضى نباشد، به فروض ششگانه ذيل توجه كنيد:

1. اگر درضمن عقد لازم، زن شرط كند كه در طلاق خود از جانب مرد وكالت داشته باشد در شرائطى مانند سفر يا حبس طولانى و يا بدون مشكل حسب دلخواه، خود را طلاق بدهد، شرط نافذ است و براى زن جايز مى شود به وكالت شوهر، خود را طلاق دهد، و شوهر نمى تواند پس از عقد مذكور زن را از وكالت عزل كند، زيرا عقد وكالت هرچند فى نفسه از عقود جايزه است ولى چون در ضمن عقد لازم ديگر مانند نكاح و بيع، شرط شده است‌