اسلامى افغانستان و قيام رژيم كمونيستى در آنجا، مجاهدين قندهار توانستند نوشته هاى خطى مرا در ايران به من برسانند، لكن كتابهاى كتابخانه ام در اثر بمباران كمونيستها تا حدود زيادى از بين رفت‌[1] ولى فعلا كه من اين كتاب را در اسلام آباد پاكستان مى نويسم كتاب كشكول من در ايران است كه به آن دسترسى ندارم تا آن مطلب را با تمام خصوصيات آن مى نوشتم و آنچه كه در حافظه ضعيفم باقى مانده اين است كه طبق آمار و احصائيه غربيها چند (احتمالًا شصت) ميليون دختر ترشيده (درخانه مانده) در اروپا يا غرب وجود دارد كه وضع آنان رقّت بار است و بنگاههاى شوهر يابى هم مشكله آنان را حل نكرده است.

يكى از خبرنگاران آلمانى به ادنائر، صدراعظم آنوقت آلمان پيشنهاد كرده بود كه من در كشورهاى اسلامى مسافرتهايى داشته ام كه در آنجا از اين مشكله خبرى نيست لذا بهتر است در آلمان هم رسم تعدد زوجات قانونى گردد تا دختران و زنان ما از رنج بى شوهرى و بدبختى نجات يابند، دولت‌

[1] . پارسال( يعني در دوران جهاد، زمانيكه من در ايران بودم نه در پاكستان) يك نفر ايراني در دفتر حركت اسلامي افغانستان در تهران با من ملاقات كرد و از من خواست كتابهاي چاپي خود را به او بدهم تا در نمايشگاه كتاب كه در كابل دائر مي كنند ببرد. من گفتم هرگز اين كار را نمي كنم. ما با رژيم كمونيستي كابل در حال جنگ و جهاديم وجود كتاب هاي من در آنجا حالت تناقض را پيدا مي كند و مردم را متحير ميگرداند، رسانه هاي خبري غرب و مغرضين قبلا به دروغ از ارتباط شيعيان افغاني با رژيم ملحد كابل پروپاگند كرده اند كه ما آنرا شديداً تكذيب كرديم ولي وجود مولفات من در نمايشگاه رسمي در كابل، بهانه خوبي براي آنان مي شود، بعد من از او خواهش كردم شما هم از اين فكر خود منصرف شويد وبه مقامات بلند رتبه وزارت خارجه ايران نيز گفتم از اين كار جلوگيري كنيد كه مناسب شما نيست، نمي دانم كه بالاخره نمايش كتاب در كابل صورت گرفت يا نه.