همان هدف و ايده آلى را كه براى پسران جوان در نظر مى گيريم، معمول داريم. متخصصين تعليم و تربيت بايد اختلافات عضوى و روانى جنسى مرد و زن و وظايف طبيعى ايشان را در نظر داشته باشند و توجه به اين نكته اساسى در بناى آينده تمدن ما حائز كمال اهميت است.»

مى بينيد كه اين دانشمند به تفاوتهاى ريز طبيعى مرد و زن اقرار مى دارد و آنرا سبب تفاوت مسئوليتها و حقوق آنان ميداند. و احتمالا در آينده با ترقى علوم تفاوت هاى ريز زن و مرد بيشتر ظاهر گردد.

زن بهتر است يا مرد

بحثى است دراز و مقرون با لجبازى، واقعيت اين است كه نه زن ناقص است و نه مرد، خلقت هر دو كامل است. (ما تَرى‌ فِي خَلْقِ الرَّحْمنِ مِنْ تَفاوُتٍ)[1]؛ تفاوتهاى آنان ربطى به نقص و كمال ندارد، اگر هردو يكسان مى بودند هيچگاه باهم جوش نمى خوردند و تناسل از تسلسل خود مى افتاد و زندگانى خانوادگى تحقق يا دوام نمى يافت و شيرينى زندگانى به تلخى تبديل مى شد و هيچگاه بين زن و شوهر ولو با مصرف كردن تمام آنچه در روى زمين است- الفت پديد نمى آمد ولى خداوند در اثر همين تفاوتها الفت و محبت و اتصال را بين آنان ايجاد فرموده است.

[1] . ملك/ 3