جواب داد نه، دستم را به جيب پيراهنش بردم ديدم هنوز طلاها در جيب او است، آنها را برداشتم و به او نشان ندادم. گفتم معذرت مى خواهم طلاها نزد تو نيست و تو بى خبرى، مرا ببخش!!

من به مادرم عرض كردم چرا چنين كردى و معذرت خواستى؟ مادر فرمود: نخواستم كه او از ديدن طلاهاى مسروقه و سرزنش من بيشتر خجالت بكشد! من از اخلاق مادرم تعجب نموده و خوشحال شدم.

الحمدلله اولًا و آخراً و ظاهراً و باطناً و الصلاه و السلام على رسوله و آله و صحبه و المهتدين بهداه ابداً و دائماً.

چاپ اول: اسلام آباد پاكستان‌

چاپ دوم: كابل، حوزه علميه خاتم النبيين (ص)

برج سنبله 1391

محمد آصف محسنى‌