نام کتاب : زن در شريعت اسلامى نویسنده : محسنى، شيخ محمد آصف جلد : 1 صفحه : 106
اى پيامبر چرا چيزى را كه خدا
بر تو حلال كرده به خاطر جلب رضايت همسرانت (به وسيله سوگند) برخود حرام مى كنى[1]
... خداوند طريق گشودن سوگندهايتان را (درهمه موارد) جايز[2]
دانسته است[3] ... وقتى كه پيامبر يكى از
رازهاى خود را به بعضى از همسرانش گفت ولى هنگامى كه وى آنرا افشا كرد و خداوند
پيامبرش را از آن اگاه ساخت قسمتى از آن را براى او بازگو كرد و از قسمت ديگر
خوددارى نمود ... (همسر) گفت چه كسى تو را از اين راز با خبر نمود؟ فرمود خداوند
عالِم و آگاه.
اگر
از كار خود توبه كنيد (به نفع شما است) زيرا دلهاى تان[4]
از حق منحرف گشته و اگر بر ضد او همكارى كنيد (موفق نمى شويد) زيرا خداوند ياور
اوست و همچنين جبرئيل و مومنين صالح (مانند على (ع)) و فرشتگان بعد از آنها
پشتيبان او هستند.
اگر
او شما را طلاق بدهد اميد ميرود پروردگارش به جاى شما همسرانى بهتر از شما براى او
قرار دهد زنانى مسلمان، مومن، متواضع، توبه
[1] يا أَيُّهَا النَّبِيُّ لِمَ تُحَرِّمُ ما أَحَلَّ
اللَّهُ لَكَ تَبْتَغِي مَرْضاتَ أَزْواجِكَ( تحريم/ 1)
[2] . راغب مي گويد فرض اگر با كلمه علي يكجا شود به
معناي وجوب مي آيد و اگر با حرف لام يكجا شود( مانند آيه زير) به معناي جواز و
اجازه مي آيد.