نظريات تك بعدى انسان‌

جمعى انسان را بعنوان يك حيوان شهوانى مطالعه مى‌كنند و تنها او را در همين بعد راهنمائى مى‌كنند. گروهى او را بعنوان اسير ماشينهاى توليد مى‌شناسند وانسانيت او را درآينه اقتصاد مطالعه مى‌كنند.

دسته‌اى او را به عنوان يك موجود روحانى صرف مى‌پندارند كه براى بهبودى او تصوف و يا رياضت هندويزم را سفارش مى‌كنند.

اين مكتبها و نظاير آن‌ها كه انسان را يك بعدى مى‌پندارند هيچگاه صلاحيت تدوين اخلاق و وضع ضوابط جهت دهى نفس را ندارند.

اندازه‌هاى روش اخلاقى- بلكه كل برنامه زندگانى آدمى- بايد توسط معيارهاى اصيلى مشخص گردد كه با فطرت انسانى بيگانگى نداشته باشد. انسانى كه شهوت دارد غضب دارد احساسات دارد روحانيت دارد معنويت مى‌خواهد اجتماعى مى‌باشد و مسئوليت اجتماعى دارد و داراى ابعاد گوناگون است بايد او طورى تربيت و راهنمائى شود كه به همه نيازهاى طبيعى و اصلى خود آگاه و راغب گردد.

ممكن است تصوف و رياضت هندى يك نوع آرامش فكرى به انسان بدهد. اضطرابهاى روانى را از سالك دور گرداند ولى در