جريا على قانون العلية لكن للداعى ثواب دعائه فانه عبادة كما سبق بل له الثواب الجزيل و ان اجيب له و فاز بمراده فانه تعبد بعبادة مهمه.

تأخير اجابت دعا:

1- گاهى اثر دعا دير تر ظاهر مى‌شود و دعا كننده خيال مى‌كند دعايش قبول نشده است. امام صادق (ع) در صحيح هشام مى‌فرمايد: بين قول خداوند قَدْ أُجِيبَتْ دَعْوَتُكُما دعاى شما دو تن (موسى و هارون) اجابت شد و بين گرفتن فرعون و عذاب او چهل سال طول كشيد.[1]

2- گاهى براى حصول شرايط مطلوب است و گاهى براى اينكه خداوند دوست دارد دعا و زارى و گريه بنده مؤمن را بيشتر بشنود يقول الباقر (ع)

ان المؤمن يسأل اللّه عزوجل حاجة فيؤخر عنه تعجيل اجابته حبا لصوته و استماع نحيبه»[2]

صحيح عبداللّه عن غير واحد عن الصادق (ع) و في آخره:

«انه تعالي يامر بقضاء حاجة عدوه فانه يكره ان يسمع ندائه و صوته»[3]

در پايان اين بحث روايت بزنطى كه سندش بسيار معتبر است نقل مى‌شود.[4]

او به حضرت رضا (ع) عرض مى‌كند: قربانت شوم چند سال‌

[1] - ص 245 ج 4 اصول كافى.

[2] - 243 مصدر قبلى

[3] - 246 مصدر قبلى

[4] - 243 مصدر قبلى