عنصر سوم- ايمان‌

تزكيه باطن، تربيت پذيرى و جهت دهى نفس و امثال اين الفاظ متحد المعنى با هوس‌هاى آدمى مزاحمت دارد و پيروزى اخلاقى بدون تحمل ناگوارى‌ها و سختى‌ها به آسانى ميسور نيست، لذا انسانها بجز افراد نادر براى رسيدن بدين مقصد عالى محتاج بضامن اجرائى و پشتوانه قوى هستند، اين ضامن اجرائى كه رونده را در تصميم و اراده‌اش قوى نگه دارد چيست؟

علم؟ كه امتحان خود را داده است و امروز مسلم شده كه علم بى ايمان راههاى فساد را بهتر كشف مى‌كند و مشكلات اخلاقى و اجتماعى انسان را بيشتر![1]

عقل و پرورش آن كه در مقابل طوفان غرايز انسان تاپ پايدارى را ندارد.

صنعت كه نتيجه توسعه آن پايه‌هاى اخلاق را سست نموده است.

دولت كه بر فرض صالح بودن اعضاى آن هيچ نقشى در

[1] - گفته شده كه شعار سقراط و افلاطون، اخلاق در سايه علم بوده است، آنان معتقد بودند كه هر كسى علم داشته باشد بديها را ترك و خوبيها را انجام مى‌دهد و اگر جاهل باشد بديها را انجام مى‌دهد و خوبيها را ترك مى‌كند و علم براى تهذيب باطن كافى است ولى امروز محسوس است كه علم در مقابل غرايز سركش عاجز است.