زياد نكند مگر آنكه در دنيا زهد نمايد.[1]

4- امام صادق (ع) نقل از رسول اكرم (ص): در طلب نمودن دنيا ضرر به آخرت است و در طلب آخرت ضرر بدنيا (مراد فرض تزاحم و دنياى حرام است) بدنيا ضرر برسانيد كه سزاواتر با آنست.[2]

5- امام سجاد (ع) فى حديث‌

«الا ان الزاهدين في الدنيا/ تخذوا الارض بساطا و التراب فراشا و الماء طيبا و قرضوا الي الدنيا تقريضا»[3]

اين مضمون و امثال آن مخالف زندگانى خود ائمه (عليهم الصلوات و السلام) است و لذا بايد تاويل برده شوند مثلًا مراد اين باشد كه زهاد بفرش و غذا مقيد نيستند گاهى بر خاك خوابيده‌اند وقتى كه غذا نيافتند تنها به آشاميدن آب اكتفا كرده‌اند و از دنيا بريده اند، و اللّه العالم و له الحمد.

پنجم- دوست نداشتن جاه و شهرت‌[4]

جاه يعنى بدست آوردن دلهاى ديگران بمنظور تعظيم و اطاعت آنان از انسان، و به تعبير ديگر نفوذ در دلها براى تحصيل موقعيت اجتماعى.

[1] - ص 198 همان مصدر

[2] - ص 198 همان مصدر

[3] - ص 119 همان مصدر- و لاحظ شبهه فى صفحه 312 ج 70 بحار الانوار.

[4] - اين بحث هم جزو مباحث زهد است، كه بخاطر اهميت آن جداگانه عنوان گرديده است.