ظن بحضرتش از كمالات با بركت.

هجدهم- وفادارى به عهد

أَوْفُوا بِعَهْدِي‌ بعهد من وفا كنيد. مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى‌ نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ بعضى از مؤمنين (نه همه آنان) مردانى هستند در عهدى كه با خدا بسته بودند صداقت پيشه كردند برخى از اينان در گذشته‌اند و برخى منتظرند و هيچ تبديلى نكردند.

اگر ما بواجبات و محرمات عمل كنيم و مقدسات مهم اخلاقى را مراعات كنيم مسلما بعهد خدا وفا كرده ايم.

نوزدهم- خود را در همه چيز محتاج دانستن‌

ممكنات در حدوث و بقا و در همه شئونات وجود خويش بواجب الوجود محتاجند.

قرآن مى‌فرمايد: مردم! شما فقيران بسوى خدائيد و خدا بى نياز است مسلمان بايد فقط از خدا كمك بخواهد و اياك نستعين و به ساير موجودات بعنوان وسيله و ابزار كار نگاه كند لذا دعا كردن بسيار مورد تاكيد قرار گرفته و كتاب و سنت به آن توجه خاصى نموده است. و اين تأكيدات راجع به دعاء دليل و نشانه نياز و