نحوست ايام‌[1]

از نظر علم و عقل نحوستى براى أيام و ساعات و شبانه روزى متصور نيست، شب و روز از حركت كره زمين به دور خودش با ملاحظه تابش خورشيد بر قسمتى از آن، كه در حال جابجايى است، به وجود مى‌آيد، و تقريباً تفاوت حكمى از نظر سعد و نحس ندارد. چنان چه در كره زمين مثلث يامربع يا مسدس شومى، وجود ندارد.

حوادث طبيعى و اجتماعى‌كه در طول تاريخ براى انسان ها رخ مى دهد، ربطى به خصوصيات زمانى و مكانى خود نداشته اند، بلكه تابع قانون عمومى و استثناء ناپذير سببيت‌كه در نهايت به اراده نافذ واجب الوجود منتهى مى‌گردد، مى‌باشد.

يك حادثه ممكن است از بعضى زواياى خود نحس باشد، و از زاويه ديگر خود سعد به حساب آيد. غرق شدن‌كشتى نظاميان در دريا براى طرفى نحس و براى طرف ديگر سعد باشد، نابودى لشكرى به عذاب براى خود آنان نحس و براى طرف مقابل آنان، سعد باشد (مصائب قوم، عند قوم فوائد) در هر صورت سعد و نحس مطلق وجود ندارد، و ربطى به اجزاى مقارن زمان و مكان خود نيز ندارد.

سعد و نحس در آثار نقلى دين‌

در قرآن مجيد كلمه «نحس» و «نحسات» به عنوان وصف بعضى از روز ها آمده است، و فهميديم وقت معينى‌كه براى فردى يا قومى‌شوم و ناخوشايند باشد،

[1] - وقتى در پشت جلد اين دفتر تاريخ امروز را مى نوشتم متوجه شدم كه سيزده برج جوزا است و جمعى زيادى در شرق و غرب آن را عدد نحس مى دانند، به ذهنم افتاد كه آن را اولين ياد داشت اين دفتر قرار بدهم و بگويم كه حد اقل اين مقدار فكر داشته باشيم كه اعداد اعتبارى را متهم به سعد و نحس نكنيم.