5. تدين به اسلام‌

اولا در افغانستان اقوام و نژادهاى مختلف مانند پشتون، هزاره، تاجك، ازبك، خليلى، نورستانى، قزلباش، پشه‌اى و غيرهم و كذا فارسى و پشتو زبان و غيرهم و شيعه سنى وجود دارند كه وحدت كلمه آنان بهمين عناوين مشكل است و وحدت ملى انان كه ضرورت ترقى كشور است كار اسانى نخواهد بود.

بهترين خيمه‌ايكه همه اقوام و مذاهب و نژادها را در برميگرد و بعنوان قدر جامع همه قرار گرفته مى‌تواند دين مقدس اسلام است.

ثانيا: دين اسلام بهمه نيازهاى فطرى، عقلى، روحانى، معنوى، اجتماعى و سياسى و غريزى پاسخ ميدهد و عدالت اجتماعى و ترقى علمى و تهذيب اخلاق و كنترول هوسهاى شيطانى را تحكيم مى‌بخشد.

وقتى خداوند چنين نعمت بزرگ دنيايى و عقبايى را نصيب ما كرده باشد و اجداد و پدران ما انرا بما رسانيده باشند چرا ما به ان متدين و پابند نباشيم و از خزانه خلاص نشدنى ان استفاده نكينم؟

چرا نسل جوان و روشنفكراين خاك و بوم از همه بيشتر به اين دين اسمانى و برنامه الهى شائق‌تر نباشند چرا تحصيلكرده‌هاى لائق ما حل مشكلات زندگانى را از اين چشمه زلال نخواهند.

چرا دولتها و حكومتها براى ارامش فكرى و حل مشكلات اجتماعى مردم از قوانين فراگير و عادلانه و فطرى اسلام استفاده نكنند مردم شريف مادر عمق جان خود باسلام تقيد و احترام دارند.

بلى شريعت اسلام هم وحدت ملى را تضمين ميكند و هم مشكلات زندگانى ما را حل مى‌نمايد و هم حافظ استقلال و حاكميت ملى ما است و بايد شريعت‌