تمام
افعال اختيارى جوارح ما (پا و دست و چشم و گوش و زبان و ...) تابع اراده ما است،
بنابر اين منبع ارتباط ما با خارج از وجود ما در خانه و اجتماع همان اراده ما است
و خداوند به ما افتخار بخشيد كه ما را آزاد و انتخابگر آفريد و همين اختيار و
اراده، اساس تكامل و تنزل ما را در زندگى تشكيل مىدهد.
ولى
در اين جا، دو سوال ديگر به وجود مىآيد اولا اراده چيست؟ و ثانيا علت اين اراده
كه به نوبت خود سرچشمه همه حركات و سكنات سرنوشتساز ما است چه مىباشد؟
و
به عبارت ديگر: افعال ما معلول اراده ما است، آيا اراده ما علتى دارد يا نه و طبق
قانون عليت بايد علتى داشته باشد و آن علت چيست:
در
جواب سوال اول كه از تفسير اراده سوال شده بود مىگوييم اراده به معناى قصد و عزم
جزم است كه حركت اعضاى بدن را در پى دارد و قصد يك امر وجدانى است كه همه ما آن را
به وجدان خود درك مىكنيم.