فطرت بشرى است و لذا تاكنون قابل تطبيق نبوده و در آينده نيز صلاحيت تطبيق را نخواهد داشت و تفصيل تمام اين موضوعات را در مباحث آتيه خواهيد خواند

ملكيت‌

اگر در اكثر چيزها ترديد كنيم در وجود خود و در علاقه بخود ترديدى نخواهيم توانست، هر انسان بلكه هر حيوان بذات خويش محبت و علاقه دارد و همه چيز را براى خود ميخواهد، و بحكم فطرت و طبيعت از همه چيز جلوتر متوجه نفع و ضرر خودش ميباشد. و ازين بيان كوتاه و روشن ميدانيم كه ملكيت از خواسته‌ها طبيعى انسان است، و اهمال و الغاء آن در حكم تصادم و سنگرگيرى در مقابل طبيعت آدمى است كه دير يا زود محكوم بزوال است زيرا هر حكمى كه در جهت مقابل طبيعت قرار گيرد قابل دوام نخواهد بود.

حالا اگر از تقاضاى فطرت و طبيعت صرف نظر