رحمت
بر دو قسم است: 1- «رحمت تكوينيه يا رحمت مربوط به اين دنيا». 2- «رحمت تشريعيه يا
رحمت مخصوص به مؤمنين»
بر
اساس احاديث وارده از ائمه اهل البيت (ع)[1]،
اولى رحمت «رحمانيه» است و دوم رحمت «رحيميه».
خداوند
بر اساس فضل و كرم خود هردو قسم رحمت خود را به نحو كامل شامل حال ما مسلمانان
بگرداند. آمين يا رب العالمين.
تقرب
به خداوند بوسيله عبادات واجبه و اطاعت از دستورات او و بجا آوردن مندوبات و ترك
محرمات و مكروهات گاهى واجب و گاهى مستحب و راجح است ولى تقرب به انبياء و اولياء
كه در حقيقت تقرب به خداوند است هيچ اشكالى ندارد و اين تقرب گاهى به ذبح حيوانات
حلال گوشت و اطعام مؤمنين و فقراى مسلمين و اهداى ثواب آن به ارواح مقدسه و مطهره
آنان ثواب زياد دارد. و پرواضح و بى نياز از بيان است كه در موقع ذبح بايد فقط نام
خداوند يگانه گرفته شود. و آنچه كه نويسندگان محترم در صفحه 42 از آيه مباركه
«إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَيْسِرُ ...» استفاده كرده اند ربطى به
حرمت و شرك اين عمل ندارد، ولى كلام اين آقايان مجمل است و تصريح نكرده اند كه اين
عمل را حرام يا شرك مى دانند يا نه؟
به
نظر [شيعه] تقرب به انبياء و اولياء، ذبح و اطعام با اهداى ثواب آن و بوسيله
صلوات و درود فرستادن و سلام نمودن بلاشك عبادتى است كه موجب رضاى حق تعالى مى
گردد. قربانى كردن گوسفند براى پيغمبر