آن دارد و شيخ وهابيها بسيار در استنباط خود اشتباه نموده است. نذورات مشركين براى بتها به خاطر اعتقاد آنان به تأثير آنها در مسائل روزمره شان در شفاى مرض و بركت در كار و آمدن باران در زراعت و بچه دار شدن و امثال آن بود و به همين جهت آنها را مى پرستيدند و عبادت موجب شرك آنان مى شد.

در نفى ضد و مثل و ند و نظاير آنها

تضاد تعاقب دو چيز بر محل واحد است مانند صورت يا بر موضوع مانند عرض (سياهى و سفيدى) با تنافى كامل بين شان. و گاهى ضد بر چيزى اطلاق مى شود كه در قوت و ممانعت برابر ديگرى باشد. مثلا دو ذات وجوديست كه هركدام به جاى ديگرى واقع مى شود مى گوييم زيد انسان است به جاى اينكه بگوييم احمد انسان است.

مشابهت؛ وحدت دو چيز در كيفيت است.

مساوات؛ وحدت دو چيز در كميت است.

مناسبت؛ وحدت دو چيز در اضافه است مانند دو برادر در برادرى و زوجين در زوجيت.

مطابقت؛ وحدت دو چيز در اتحاد اطراف است.

مجانست؛ وحدت دو چيز در جنس است.

موازات؛ وحدت دو چيز در اتحاد وضع اجزاء است مثل دو خط قطار.

مماثلت؛ وحدت دو چيز در نوع است.

تماثل؛ وحدت دو چيز در فعل است. (بنا به قولى)