علائم و نشانه‌ها در قرآن مجيد ذكر شده است.

1- قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ‌ (آل عمران 31).

بگو اگر خدا را دوست داريد از من (رسول خدا (ص) پيروى كنيد كه خدا شمار را دوست داشته گناهان شما را بيامرزد.

2- فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ‌ بايد در مقابل مومنين نرم و متواضع بود.

3- وَ آتَى الْمالَ عَلى‌ حُبِّهِ ذَوِي الْقُرْبى‌ وَ الْيَتامى‌ وَ الْمَساكِينَ‌[1] باقارب و يتيمان و بيچارگان كمك مالى كند.

4- لا تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ يُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لَوْ كانُوا ... رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ أُولئِكَ حِزْبُ اللَّهِ أَلا إِنَّ حِزْبَ‌

[1] - بنابر اينكه ضمير در حُبِّهِ بسوى مال برنگردد و بسوى خدا برگردد.