يُسْراً»[1] پس نا اميد مباش! بعد از اين همه رنج‌ها و سختى‌ها، آسانى و راحتى نيز خواهد آمد. خداوند جل جلاله مى‌خواهد به پيغمبرش تسلى بدهد، به راستى خداوند جل جلاله پيغمبرش را پيروز كرد و به او مقام و منزلت عالى بخشيد، نام او را بسيار بالا برد، آن‌حضرت صلى الله عليه وآله وسلم در بين بشريت بلند و پُر آوازه شد.

اكنون در بيست و چهار ساعت در همين كره زمين كه هفت حصه آن را آب در اختيار دارد و سه حصه ديگرش براى بشر قابل سكونت است، در تمام نقاط مسكونى آن، در هر لحظه صداى «أشهد أن محمدا رسول الله» بلند است. زمين كروى است، در هر لحظه طلوع دارد، در هر لحظه زوال دارد و در هر لحظه غروب دارد، مسلمانان در پنج وقت نماز، اذان مى‌گويند، در هر لحظه نام مقدس پيغمبراكرم صلى الله عليه وآله وسلم در فضاء طنين انداز است، در بيست و چهار ساعت، بعد از نام خدا، نام آن‌حضرت صلى الله عليه وآله وسلم گرفته مى‌شود. «وَ رَفَعْنا لَكَ ذِكْرَكَ» ما نام تو را بلند برديم، مگر بلندتر از اين كه در هر دقيقه نام مقدس پيغمبراكرم صلى الله عليه وآله وسلم توسط انسان‌هاى روى زمين گرفته مى‌شود. نام آن‌حضرت خيلى بالا رفت، در مقابل، دشمنان او همه خوار و ذليل شدند.

[1] - سوره شرح/ آيات 1 الى 5