شريكهاى دكان و غيره، اگر عالم منطقه براى حل دعاوى و اجراى كار مردم به دواير دولتى برود و يا براى تداوى مريضان محل به شفاخانه برود بسيار كار خوبى خواهد بود.

اين عادت دو فايده مهم دارد

اولا موجب ثواب زياد اخروى مى‌باشد.

ثانيا موجب رضاى مردم از عالم مى‌شود و سبب محبت و دوستى كامل آنان از او، و در اين صورت موعظه او در دلها بهتر تأثير مى‌گذارد و احكام دين بيشتر ترويج مى‌شود و مقام او نزد خداوند بالاتر مى‌رود.

به‌هرحال عالم موفق كسى است كه در غم و شادى با مردم شريك باشد، خودخواهى جز تنفر اثرى ندارد.

عز من قنع و ذل من طمع، قناعت عزت مى‌آورد و طمع ذلت را

8- دانشمندان سنى و شيعه در تعريف معقول و مشروع از مذهب خود و بزرگان مذهبى خود آزادند و اين عمل هيچ مشكلى ندارد.

ولى آنچه ممنوع و خطرناك است اين است كه براى خوشى دل پيروان عوام مذهب خود، به مقدسات و بزرگان مذهب ديگر بدگويى كنند، اين كار موجب كينه و عداوت و دشمنى برادران مسلمان ميشود، و بايد شديدا از آن اجتناب شود. بدگويى و فحاشى‌