6- مسايل تاريخى مربوط به انبياى محترم الهى عليهم السلام و اقوام پيشين از روى مدارك معتبر و يا از قرآن مجيد.

7- اخلاقيات اسلامى به دور از خرافات مكاتب غير اسلامى، و بايد قسمت عمده تبليغات در محور اخلاقيات اسلامى باشد كه براى مبلغين بى‌خطر شرعى است به شرطى كه از نظريات صوفيانه به دور باشند.

اخلاقيات اسلامى بايد از قرآن و سنت گرفته شود و نه از اخلاق يونانى و نه از نظريت عرفا و صوفى‌ها، من در اين رشته دو كتاب نوشته‌ام. اخلاق اسلامى نبايد مخالف علوم روز و مشوق ترك دنيا معرفى شود كه مسلمانان از اين ناحيه ضرر ديده‌اند. جزء دوم اصول كافى براى اخلاقى اسلامى مفيد است.

8- احكام فقهى حلال و حرام با استناد به قول مراجع معتبر تقليد.

9- تفسير قرآن مجيد از روى تفاسير معتبر و مطابق با ظاهر آيات.

تاويل قرآن مجيد توسط احاديث غير معتبره كه در پاره‌اى از تفاسير عربى و فارسى رايج شده، بايد به طور كلى ترك شود كه جايز نيست.

مبلغ و محقق مكلف‌اند قرآن را در مداليل لغوى آن مطابق ظهور الفاظ تفسير كنند و از آراى مخالف ظاهر قرآن مجيد اجتناب نمايند كه تفسير به رأى حرام است و افترا بر خداوند جل جلاله.