دليل است. مراد آيه اينست كه در چهار ماه حرام جنگ ابتدايى جايز نيست، و پس از انقضاى آن چهار ماه مصنوعيت جهاد بر- طرف مى‌شود.

بنابراين اقدام به جهاد و وجوب هجوم بر دشمنان تابع نياز و امكانات است، حتى اگر در هرماه يك مرتبه صورت گيرد بلى اگر جنگيدن براى مسلمانان ممكن نباشد و مصلحت ايجاب ترك مخاصمه و آتش بس را نمايد، جايز است با كفار مهادنه (ترك جنگ) نمايند و مشروعيت مهادنه از آيات قرآن و سيره رسول اكرم (ص) استفاده مى‌شود و حتى گاهى واجب مى‌شود. بلى بعضى از پيشوايان علم فقه، ادعاى اجماع نموده‌اند كه نبايد مدت مهادنه بيشتر از يكسال باشد.[1] ولى به نظر اينجانب اگر مصلحت اسلام و مسلمين تقاضا كند، مى‌شود مدت را خيلى بيشتر از يكسال قرار داد. مبادله سفراء و مبادله كالا و تجارت با كفار حربى در فرضى كه براى جامعه اسلامى ضرر نداشته باشد، جايز است و مانعى ندارد. و الله العالم الهادى الى الحق‌

[1] ص 297 ج 21 جواهر و تفصيل بحث مهادنه در فصل بيستم اين كتاب خواهد آمد.