استنتاج‌

از مجموع احاديث چهارده گانه بدست مى آيد كه شب قدر با اينكه يك شب معين و مشخص است كه ملائكه با سرنوشت محتوم حوادث يك ساله نازل مى شوند و ثواب اعمال خير تقريبا سى هزار برابر ثواب اعمال ساير شبها است. ممكن است در بعضى سالها در شب بيست و يك رمضان باشد و در بعضى از سال ها در شب بيست و سوم رمضان باشد، لذا در احاديث بر انجام عبادت در دو شب تكرار شده است. و علت اين تكرار در دو شب مذكور به نظر من اين نبوده كه امام خواسته مردم در دو شب عبادت كنند هرچند كه امام مى دانسته كه شب قدر شب بيست و سه مى باشد كه فرض مذكور بعيد است.

بلى. بر نتيجه گيرى ما نيز با اين سوال متواجه مى شود كه چرا اين مطلب را براى سؤال كنندگان توضيح نداده اند تا مردم احتياط بيشترى مى كردند