بقاى آن.

اصولا اسلام بطور غالب در جزئيات كارها مداخله نكرده است مثلا اسلام ميگويد براى پيشبرد اسلام و يا دفاع از آن جهاد كن اما جهاد بكدام آلات؟ اسلام نظرى ندارد و موكول به شرايط زمان و نحو توليد است، گاهى به سپر و نيزه و شمشير و كارد و كلاه‌خود است، گاهى به تفنگهاى مختلف- النوع، گاهى به تانك و توپ و اسلحه ثقيله و گاهى به طياره و بمب اتمى و هيدروژنى و نيتروژنى و غيره.

بنابراين با تمام تحول سرسام‌آوريكه در نوعيت و كيفيت اسلحه بوجود آمده است احكام مربوط بجهاد هيچگونه نيازى به ترميم و تعديل پيدا نكرده است.

گاهى قرآن راجع ببعضى از اسباب آن زمان يادآورى كرده است كه مربوط بهمه زمانها نبوده و آنرا براى همه زمانها لازم نگردانيده است. مثلا درباره تهيه اسلحه اولا امر ميدهد كه اعدوا لهم ما استطعتم من قوة براى جنگ با كفار هرچه ميتوانيد از نيروهاى‌تان را آماده نمائيد. سپس به بعضى از وسايل جهادى آنروز اشاره كرده است، و من رباط الخيل، كه اسپها در آن زمان و حتى امروز نيز فى الجمله نقش مؤثرى در جنگ داشته است. ولى اگر فرض شود كه اسپها در جنگها نقشى ندارد بجايى ضرر نمى‌رساند و آخرين اثر آن اينست كه كسى بنام اسپ‌سوار بيشتر از ساير افراد جنگجو از غنايم سهم بيشترى نميگيرد، و لزوم نگهدارى آن براى جنگها از بين ميرود.

تأكيد و توضيح‌

تكرار ميكنيم كه پاره‌اى از جوانان كم‌عقل و فريفته شده به تلقين عوامل استعمار شرق و غرب بدون هيچ‌گونه تفكر و تدبر و بدون كمترين آگاهى از معارف و برنامه‌هاى عبادى و اقتصادى و اجتماعى و اخلاقى و سياسى و جزايى و غيره اسلام، همانند ماشينهاى كوكى ميگويند عصر ما عصر طياره و قمر-