يعنى مذهب جعفرى براى شيعه و مذهب حنفى براى اهل سنت نافذ باشد و در فرض دعوى بين دو نفر مختلف المذهب تعيين قاضى باختيار مدعى باشد.

دوم- به اندازه كميت و نفوس آنان بايد در كابينه و همه مقامات وزارتخانه‌ها عضويت داشته باشند.

سوم- در مناطقى كه اكثريت با شيعيان است والى و ولسوال آن شيعه باشند.

چهارم- عقايد آنان همانند عقايد اهل سنت در كتابهاى درسى مدارس و پوهنتون ذكر گردد.

پنجم- توازن اقتصادى در سراسر افغانستان منجمله مناطق مركزى بدون تبعيض عملى گردد، در تمام ولايات مركزى از يك جاده و يك كارخانه توليدى اثرى نيست و اين نمونه بارز ظلم اجتماعى در رژيمهاى گذشته بر مردم شيعه هزاره ميباشد.

ششم- تشكيلات سياسى ولايات مركزى بايد بر اساس معقول و بدور از تعصب و بازى مورد تجديد نظر قرار گيرد.

هفتم- بزبان درى و پشتو هردو توجه شود و پهلوى پشتو تولنه درى‌