فقهاى اماميه نجس است.

2- ذبيحه‌[1] اهل سنت حلال است و در همه‌جا مردم شيعه از ذبيحه اهل سنت ميخرند و ميخورند و در مهمانيهاى آنان اشتراك ميكنند درحاليكه فقهاى ما ذبيحه كافر را هرچند كه نام خدا را ببرد حرام و نجس ميدانند و مسلمان بودن ذابح را شرط ميدانند.

3- مال و جان اهل سنت در فقه اماميه محترم است و ضرر رسانيدن بآنان حرام و موجب ضمان است ولى از كافر چنين نيست.

4- تزويج زن شيعه به مرد سنى و تزويج زن سنى به شيعه صحيح است‌[2] ولى تزويج زن مسلمان به كافر باطل است و حرام.

بالاخره شيعه اماميه با اعتقاد كامل بصحت مذهب خود كه مذهب اهل بيت پيغمبر است سنيان را بتمام معنى مسلمان دانسته و احكام اسلام را بر آنان جارى ميدانند و هركسى از مغرضين و مزدوران اجنبى غير اين را به آنان نسبت بدهد دروغ است و كتب فقهى ما گواه صادق بر اين ادعا است. يك نويسنده دروغگو نوشته بود كه شيعه ازدواج زنان شوهردار اهل سنت را جايز ميدانند، چون عقد نكاح اهل سنت در نظر شيعه باطل است.

سبحانك هذا بهتان عظيم، اين فتواى باطل بذهن يك نفر شيعه در طول تاريخ شايد خطور نكرده باشد، شيعه اماميه نكاح اهل سنت را صحيح ميدانند و حتى در خصوص نكاح، نكاح كفار را هم صحيح ميدانند (لكل قوم نكاح) و عقد زن شوهردار كافر را هم حرام ميدانند ولى تعصب و افتراء و تأثير پوند و دالر اثر خود را ميگذارد و اين‌چنين نفاق و عداوت را بين‌

[1] - حيوان حلال گوشتى كه آنرا بكشند و ذبح نمايند.

[2] - جمعى كه تزويج زن شيعه را به سنى حرام دانسته‌اند شايد از جهت احتمال انحراف او از مذهبش بتأثير شوهر باشد و به اصطلاح حرمت مذكور و تكليفى ميباشد نه وضعى و عقد بهرحال صحيح است.