دوم اينكه غالب نمايندگان لويه جرگه كه از طرفداران دولتها بوده‌اند مردم بيسواد يا كم‌سواد بوده‌اند كه در حل مشكلات جزئى شخصى خويش كارى نمى‌توانسته‌اند تا چه رسد كه در اوضاع اجتماعى (سياسى، اقتصادى و ادارى) كشور صاحب نظر باشند.

من اين موضوع را مفصلا در يك كانفرانس در هتل انتر كانتيننتال كابل كه از طرف اكادمى علوم قبل از تشكيل لويه جرگه اضطرارى براى تعيين رئيس دولت انتقالى اسلامى افغانستان منعقد شده بود بيان كردم كه از تلويزيون كابل بعدا پخش شد.

در آن كنفرانس گفتم كه اصرار بر عنعنات گذشته موجب پسمانى كشور ميشود، مثلا عنعنع قديم ما سوار شدن بر الاغ بود. فعلا جمعى بدون در نظر گرفتن عنعنه قديم بر ماشين‌هاى بنز سوار ميشوند نه بر الاغ‌ها!!

بايد عنعنات را مطابق زمان اصلاح نمود و براى لويه جرگه نمايندگان متخصص در فقه اسلامى و علم حقوق و قانون را دعوت كنيم نه افراد بيسواد را.

انتخاب نمايندگان لويه جرگه اضطرارى (20- 29 برج جوزاى سال 1381) توسط نمايندگان سازمان ملل و كمسيون تدوير لويه جرگه با بى‌نظمى‌ها و دست‌بردهاى زيادى توسط نمايندگان سازمان ملل و تفنگداران و متنفذين محل و كارمندان دولت همراه بود و انتخاب نمايندگان لويه جرگه تصويب قانون اساسى (قوس و جدى 1382) نيز با اشتباهات و حق تلفى‌هايى مقرون بود.