پيامبر (صلى الله عليه و آله) به ولايت على شهادت مى‌دهد و مى‌گويد: (اشهد ان عليا ولى الله) پيامبر فرمود: «كذلك اونسيتم قولى فى غدير خم من كنت مولاه فعلى مولاه فمن ينكث فانما ينكث على نفسه»؛ همين گونه است. مگر سخن مرا در غدير خم فراموش كرده‌ايد كه گفتم: هر كس من رهبر او هستم پس على (ع) رهبر او است. هر كس پيمان را بشكند قطعاً به خودش آسيب رسانده است.

در هر حال على (عليه السلام) به حكم آيه‌ «إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ ...،».[1] از اولياء الهى بر مسلمين است، شهادت دادن بر ولاء على به حكم آيه، بدون آن كه آن را جزء اذان بدانيم كارى است محبوب.[2] كه اثر محقق و دانشمند بزرگ اهل سنت شيخ عبدالله مراغى مصرى است.

بدعت آن است كه امرى را در عبادت داخل و به قصد امرى شرعى انجام دهد.

سِرّى اين تجويز تبركى بود كه حكومت‌هاى اموى تا زمان عمر بن عبدالعزيز، على (ع) را در خطبه‌هاى نماز جمعه وغيره لعن مى‌كردند و عمر بن عبدالعزيز آن را بر داشت.

و «خير العمل» طبق روايات معتبر جزء اذان و اقامه است. و متن اذان كه در زمان رسول خدا قرائت مى‌شده است نشان دهنده اين مهم است «الله اكبر، الله اكبر، الله اكبر، الله اكبر، اشهد ان لا اله الا الله، اشهد ان لا اله الا الله. اشهد ان محمدا «رسول الله، اشهد ان محمدا» رسول الله. حى على الصلوه، حى على الصلوه، حى على الفلاح، حى على الفلاح، حى على خير العمل، حى على خير العمل، الله اكبر، الله اكبر، لا اله الا الله، لا اله الا الله.» نه يك كلمه كم و نه يك كلمه زياد، (فقيه، ج 1، ص 188، چهار مجلدى، چاپ آخوندى، چاپ پنجم، وسائل الشيعه، ج 4، ص 644، ح 9. روايت ديگرى هم همين 18 فصل را آورده اند): اگر كسى يك كلمه كم يا زياد كند، كار حرامى انجام‌

[1] . سوره مائده، آيه 55

[2] . مراغى مصرى، شيخ عبدالله، السلافه فى امر الخلافه. اثر دانشمندان محترم اهل سنت.