مانده‌اند و هيچ كسى هم نتوانستند براى آنان مراسم فاتحه برگزار كنند. ما كه امروز براى تجليل از شهداى گمنام در اين‌جا جمع شده‌ايم و بايد تعهد بسپاريم كه در آينده دنباله روى خط شهداى خود باشيم و با تمام وجود تلاش كنيم كه به خون پاك آنان خيانت صورت نگيرد، موضوعى مهمى‌كه اكنون براى‌ما مطرح است و ارتباط مستقيم با خون شهداى‌مان دارد، موضوع آتش بس و آشتى ملى مى‌باشد، همه مى‌دانند كه اين روزها از جانب روس‌هاى پليد و مزدوران داخلى آنان پيشنهادآتش بس و آشتى ملى شده است.

پيشنهاد آتش بس‌

دولت مزدور كمونيستى كابل، به دستور اربابان كرملين‌شان اعلام نموده است كه در ابتداء براى شش‌ماه آتش بس و بعد از شش‌ماه بايد" دولت آشتى ملى" تشكيل شود، مجاهدين مسلمان افغانستان نيز از خارج كشور به داخل برگردند و در" دولت آشتى ملى" سهم بگيرند تا جنگ در كشور خاتمه پيدا كند.

پيشنهاد آتش بس، از طرف شوروى يك موضوع احمقانه مى‌باشد؛ مگر جنگ را كمونيست‌ها آغاز كردند كه اكنون پيشنهاد" آتش بس" مى‌كنند؟ مردم افغانستان، در خانه‌هاى خود نشسته بودند، مشغول كسب و كار و مشغول زراعت و مال‌دارى خود بودند، روس‌ها به صورت بى‌رحمانه بركشور اسلامى‌ما حمله كردند و به اشغال خود درآوردند، منظور از اين حمله ناجوان‌مردانه، از بين بردن اسلام و استقلال كامل افغانستان بود، آنان مى‌خواستند، چند ميليون مسلمان اين سرزمين را بكشند و قرآن را نابود كنند، استقلال سياسى اين كشور را از بين ببرند و سرانجام افغانستان را به عنوان يكى از اقمار روسيه به اتحاد جماهير شوروى ملحق نمايند.

مردم مسلمان افغانستان در مقابل اين تجاوز بى‌شرمانه ساكت نماندند، زن، مرد، پير و جوان قيام كردند و همه براى حفظ قرآن و پاسدارى از دين و هم‌چنين براى آزادى كشور